najpopularniejsze kwiaty

Rodzaj Aechmea obejmuje ponad 150 gatunków występujących w tropikalnej i podzwrotnikowej Ameryce. Najpopularniejszy u nas gatunek to Aechmea fasciata ( wstęgowata ) o popielato - pasiastych liściach i intensywnie różowym kwiatostanie. Inne to Aechmea fulgens o koralowym kwiatostanie, Aechmea chantinii o czerwonych kwiatostanach i pięknie pręgowanych liściach oraz Aechmea miniata o kwiatostanach czerwieni z błękitem. Sprowadzona do Europy w minionym stuleciu na jakiś czas została zapomniana. W latach pięćdziesiątych ponownie podjęto jej uprawę. Roślina wytwarza gęstą rozetę złożoną z około 12 liści rosnących ku górze. Kwiatostanem jest kłos lub rozgałęziona wiecha. Każda rozeta zakwita tylko jeden raz, ale dobrze pielęgnowana roślina wytwarza odrosty zdolne do zakwitania. Dobrze rośnie w ciepłym, jasnym lecz niezbyt słonecznym miejscu. W doniczce utrzymujemy umiarkowaną wilgotność, a wodę wlewamy do lejka utworzonego przez liście. Latem często spryskujemy. Nawozimy nawozami do kaktusów nie częściej niż raz na dwa miesiące. Przesadzamy wczesną wiosną w lekko próchniczą ziemię do doniczki tylko o numer większej, bo roślina charakteryzuje się słabym systemem korzeniowym. 

Anturium pochodzi z tropikalnych lasów Ameryki Środkowej i jest doskonałym przykładem rośliny pokojowej przeniesionej z tropików i zaadoptowanej dzięki systematycznej uprawie. Została odkryta w połowie ubiegłego wieku. Osiąga tylko 30 - 50 cm wysokości. Liście ma owalne, podłużne i spiczasto zakończone. Kwiaty są średniej wielkości, kolba jest zwykle proporcjonalna do otaczającej ją lśniącej , czerwonej, różowej, białej lub cętkowanej pochwy. W odpowiednich warunkach może kwitnąć przez cały rok. Miejsce uprawy powinno być ciepłe, dobrze oświetlone, ale osłonięte przed bezpośrednimi promieniami słońca, najlepiej w pobliżu wschodniego lub zachodniego okna. Anturium nie znosi wody zimnej oraz wody zawierającej wapń. W okresie wzrostu roślinę należy podlewać i zraszać miękką i odstałą wodą. Nie spryskiwać kwiatów, gdyż powstają plamy. Nawozić raz na 10 - 14 dni nawozem do roślin doniczkowych w stężeniu trzykrotnie mniejszym od zalecanego. Przesadzać na wiosnę, ale tylko wtedy, gdy korzenie całkiem przerosną ziemię w doniczce. Anturium potrzebuje ziemi o odczynie kwaśnym. Najlepiej rośnie w podłożu próchniczym o grubej strukturze, przepuszczalnym, na przykład składającym się z gruzełkowatej ziemi liściowej, grubego torfu, mchu torfowca i piasku. Równie dobrze rośnie w ziemi standardowej lub podłożu torfowym. 

Rodzaj Cyklamen obejmuje 16 gatunków pochodzących głównie z obszaru śródziemnomorskiego. Europejski fiołek alpejski o biało nakrapianych, skórzastych liściach i różowych, pachnących kwiatach rośnie w Alpach. Uprawiane rośliny pochodzą od cyklamena perskiego ( Cyklamen persicum ), którego ojczyzną jest Azja Mniejsza. Gatunek wyjściowy ma małe, delikatne kwiaty i liście zielone bez rysunku. Dzięki pracy hodowców uprawiane cyklameny mają liście zdobione pięknymi srebrzystymi wzorami a kwiaty różnej wielkości i szerokiej gamie barw - od białych przez odcienie różu, fioletu do czerwieni. Jeżeli chcemy by cyklamen czuł się dobrze w naszym mieszkaniu i długo cieszył nas swoimi kwiatami to powinniśmy postawić go w miejscu jasnym i przewiewnym, ale nie w przeciągu i nie w miejscu słonecznym. Najlepsza temperatura to 15 - 18 °C. Ziemia powinna być stale wilgotna . Dobrze jest podlewać na podstawkę, ale po wsiąknięciu resztę wody ze spodka wylać, gdyż roślina nie powinna stać w wodzie. Po przekwitnieniu pozwólmy roślinie przejść okres spoczynku w chłodnym pomieszczeniu zabezpieczonym od mrozu. Podlewamy wtedy rzadko, ale nie dopuszczamy do wyschnięcia ziemi. Gdy zaczną się pojawiać nowe liście, systematycznie podlewamy, nawozimy i przenosimy w cieplejsze, jasne miejsce. Przesadzamy co roku wiosną w ziemię torfową z dodatkiem gliny. Latem można cyklamena zadołować w ogródku w chłodnym, cienistym miejscu. 

Rodzaj Stephanotis obejmuje około 15 gatunków zawsze zielonych pnączy pochodzących z Peru, Madagaskaru, Malezji i południowych Chin. Stephanotis floribunda to zawsze zielony pnący się krzew o pędach twardych i elastycznych. Liście sztywne, skórzaste, błyszczące, ciemnozielone. Kwiaty czysto białe, woskowate, zebrane w luźne baldachy. Kwiaty wydzielają zapach przypominający tuberozę. Normalny okres kwitnienia trwa od maja do sierpnia, w uprawie sterowanej może zakwitać w innych terminach. Ustawiamy go w miejscu jasnym i przewiewnym, najlepiej na oknie, ale chronimy przed silnym nasłonecznieniem w upalne dni lata. Od marca do sierpnia podlewamy obficie i nawozimy systematycznie. Od października do stycznia utrzymujemy niską wilgotność podłoża. Młode rośliny przesadzamy co roku, starsze rzadziej. Najlepiej to robić w lutym. Podłożem używanym do tego to substrat torfowy z domieszką piasku. W okresie wzrostu trzymamy roślinę w temperaturze pokojowej, zimą należy wystawić roślinę do pomieszczenia chłodnego ( 12 - 14 °C ). W USA jest uprawiana na kwiat, często używany na ślubne bukiety, w których symbolizuje stałość, ponieważ Stefanotis nie lubi zmiany miejsca ! Na częste zmiany reaguje całkowitą utratą liści i kwiatów. 

Surfinia i inne 
Na petunię kaskadową popularnie mówi się Surfinia, od nazwy pierwszej grupy tych roślin, którą sprowadzono do Polski. W tym roku będziemy mieli do wyboru co najmniej kilkanaście innych grup petunii kaskadowych o różnych nazwach, w wielu odmianach i kolorach. Petunie kaskadowe to efekt prac hodowlanych, których celem było otrzymanie roślin obficiej kwitnących niż dotychczas uprawiana petunia ogrodowa, odpornych na nie sprzyjające warunki atmosferyczne oraz łatwych do rozmnażania z sadzonek.  Japońscy hodowcy przy krzyżowaniu gatunków dziko rosnących petunii oraz ich odmian uprawnych wykorzystali metody inżynierii genetycznej. Prace te przyniosły rewelacyjne wyniki - tak narodziła się nowa roślina, którą nazwano Surfinia. Nazwa ta obejmuje całą grupę odmian petunii kaskadowych, o kwiatach różnej wielkości i barwy, i jest prawnie zastrzeżona przez firmy Suntory Ltd. i Keisei Rose Nursery Inc. z Japonii. 

Nad otrzymaniem obficie kwitnących mieszańców petunii pracuje jednocześnie wiele firm, toteż nic dziwnego, że prawie w tym samym czasie pojawiła się na europejskim rynku grupa petunii kaskadowych pod wspólną nazwą Cascadia, wyselekcjonowanych przez firmę Danziger z Izraela (w Polsce rozprowadza ją Gospodarstwo Ogrodnicze w Lewiczynie pod Grójcem). Wkrótce dołączyły do nich petunie Futura i Sunlovers, pochodzące z firmy Schmulling, oraz Sylvana (z firmy Westhoff), Solana Royal (Liebieg), Konstanza (Koniger) i Anthofinia (Scharrachbergheim). 

Już wkrótce w sprzedaży będą petunie kaskadowe Senators z francuskiej firmy Philiomel Horticulture SA, Fortunia, promowana przez niemieckie firmy nasienne Benary i Walz, oraz mało jeszcze znane drobnokwiatowe odmiany grupy Million Bells (Suntory Ltd. i Keisei Rose Nursery Inc.), Petitunia (Danziger), a także Carillion - efekt pracy hodowców japońskich z firmy nasiennej Sakata. 

Obok odmian zagranicznych w kwiaciarniach można już kupić polskie odmiany petunii kaskadowych o nazwie Ursynia, wyhodowane przez profesora Henryka Chmiela z SGGW w Warszawie i rozmnażane przez firmę Vitroflora z Łochowa pod Bydgoszczą. 

Z pewnego źródła 
Kupując petunie kaskadowe, należy wybierać rośliny wyprodukowane przez zakład ogrodniczy, który ma uprawnienia do rozmnażania lub sprzedaży danej grupy tych roślin. Dlaczego jest to takie ważne? Petunie często chorują na groźną chorobę wirusową, powodującą deformację pędów i silne zahamowanie kwitnienia. W chwili zakupu trudno stwierdzić, czy rośliny są zakażone, gdyż wirus daje o sobie znać dopiero wtedy, gdy petunie zaczynają kwitnąć.Gwarancję, że sadzonki są zdrowe, mamy tylko wtedy, gdy pochodzą ze specjalistycznych zakładów, które mają licencję na produkcję petunii kaskadowych i rozmnażają je metodą in vitro (w sterylnych warunkach, w laboratorium). Producenci stosują różne oznaczenia swoich wyrobów. Niektórzy umieszczają w doniczkach tabliczki z informacją, gdzie petunia została wyprodukowana (Plantpol - Zaborze, właściciel licencji na rozmnażanie Surfinii i Million Bells), inni stosują naklejki na doniczki (dystrybutor Cascadii), a firma Fux Flora 1, propagująca Fortunię, umieszcza duże tablice w punktach sprzedaży.Niekiedy na rynku pojawiają się sadzonki produkowane nielegalnie. Jest to niezgodne z prawem, ponadto rośliny mogą być chore. 

Co roku nowe
Dlaczego nie zaleca się samodzielnego rozmnażania petunii kaskadowych (nawet tych kupionych ze świadectwem zdrowotności), choć ich sadzonki bardzo łatwo się ukorzeniają? Latem zdrowe, pięknie kwitnące petunie zostają najczęściej zainfekowane wirusami, przenoszonymi z innych chorych roślin przez wszędobylskie mszyce i inne owady ssąco-kłujące. Wirusy szybko się rozmnażają i choć nie są w stanie zaszkodzić dobrze rozwiniętym w tym czasie roślinom, efekty zakażenia uwidocznią się w następnym roku na zrobionych przez nas sadzonkach. Nie warto więc ryzykować. Trzeba, niestety, co roku kupować nowe zdrowe sadzonki.W przyszłym roku po raz pierwszy na polskim rynku pojawią się nasiona petunii kaskadowych o nazwie Fortunia. Firma Fux Flora 1 przygotowuje je w małych opakowaniach, dla amatorów. Ponieważ wirusy nie są przenoszone przez nasiona, ten rodzaj rozmnażania gwarantuje pełną zdrowotność roślin. 

Rośliny cebulowe
Wśród wieloletnich roślin ozdobnych uprawianych w mieszkaniach często goszczą cebulowe, które wytwarzają kwiaty.Mają one krótki okres wegetacji i wymagają innego traktowania niż pozostałe popularne rośliny domowe.Do najczęściej spotykanych należą:hipeastrum, hemantus, kliwia i welthaimia. 

Hipeastrum kwitnie w ziemie i wczesną wiosną. Znana jest pod błędną nazwa amarylis.Jego kwiaty są bardzo duże nawet do średnicy 20cm w kolorach purpurowych, różowych i białych.Aby roślina wydała kwiaty jej cebula musi dorosnąć do wielkości średnicy ok.20cm.Od kwietnia do sierpnia nawozimy ją. Kwiaty po przekwitnięciu ścinamy a jej łodyga zasycha. Aby zapewnić roślinie przygotowanie do następnego kwitnięcia od października do grudnia pozwalamy jej odpocząć.Już w sierpniu ograniczamy podlewanie aż do zasuszenia.Przechowujemy ja w ciemnym i chłodnym miejscu. W początkach stycznia przesadzamy do świeżej ziemi do o niewiele wiekszej doniczki.Zostawiamy dalej w ciemnym pomieszczeniu np.piwnicy i zaczynamy podlewanie. Z chwilą ukazania się pąku przenosimy do mieszkania. Rozmnażanie przeprowadzamy z cebul przybyszowych przy przesadzaniu, z tą różnicą że przez 2,3 lata nie suszymy jej.Gdy cebula osiągnie właściwy sobie rozmiar 20 cm postępujemy jak poprzednio. 

Hemantus czyli krasnokwiat występuje w dwóch gatunkach-Katarzyny i białokwiatowy. Odmiana Katarzyny kwitnie w czerwcu i lipcu i posiada kulisty i puszysty kwiatostan składający się z licznych koralowych drobnych kwiatów. Dla ułatwienia zapylenia otrząsamy pyłek z pręcików i słupków.Jesienią i zimą ograniczamy podlewanie i zapewniamy chłód. Przesadzamy go co kilka lat w marcu. Rozmnażamy go z cebul przybyszowych lub z nasion. Hemantus białokwiatowy znany pod nazwą język teściowej zakwita późnym latem albo jesienią. Uprawiamy go również bez zasuszania. Rozmnażamy z cebul i liści, który po włożeniu do torebki foliowej i jej nadmuchaniu zawiązujemy i kładziemy w widne miejsce. Po jakimś czasie wyrastają małe rośliny, które sadzimy. 

Welthaimia tworzy cebulę pokrytą ciemnofioletowymi łuskami. Kwitnie w końcu zimy a jej kwiaty sa rurkowate w kolorze żółtozielonym u nasady a jasnoczerwonym przy końcach. Rozwinięte zwisają w dół a nierozwinięte wznoszą się do góry. Roślinę zasuszamy w maju ale umieszczamy w ciepłym miejscu. Gdy wyrosnie pąk przesadzamy do świeżej ziemi. Rozmnażamy z cebul. 

Kliwia pochodzi z Afryki. W kwietniu i maju na sztywnej łodydze rozwijają się kielichowate kwiaty w kolorze korala albo pomarańcza. Po przekwitnięciu kwiatostan ścinamy. Na jesień i w zimie ograniczamy podlewanie. Przesadzamy co kilka lat.Rozmnażamy po 2 latach od chwili pojawienia się młodych roślin.